گلم نرگس
ببین عشقم باید اعتراف کنم که اینقدر دوست دارم که حسودیم میشه ، به اون هوایی که تو تنفسش میکنی ، به اون اسمون ابی که تو زیر سقفش زندگی میکنی، به اون افتابی که وقتی صبح ها تو چشمت میزنه بخاطرش چشماتو نیم باز میکنی ،وقتایی که سردته حسودی میکنم به اون پتویی که پیچیدی دور خودت،حسادت میکنم به اون منظره ای که چشماتو خیره میکنه؛
اعتراف میکنم که حسودم به همه نگاه های اطرافت ، به اون کلماتی که وقتی میخوای برام بنویسی دوست دارم به اونا نگاه میکنی ، حسودی میکنم به همه اسم هایی که تو به زبون میاری ، حسودی میکنم به چراغی که در روشنایی اون درس میخونی ، حسودی میکنم به دنیایی که تو داری توش زندگی میکنی ، حسودی میکنم به خاکی که تو روش قدم میذاری ، اره اعتراف میکنم به اون گل قرمزی که وقتی بوش میکنی و چشماتو میبندی درحالی که سرتو داری بالا میاری و سرشار از عشق میشی ، حسودیم میشه به خدایی که تورو بعنوان بندش داره ، حسودیم میشه به به نسیم بهاری که صورت تورو لمس میکنه ، به اون بارونی که قطره هاش تورو خیس میکنه و
اما ای کاش هوا بودم که جز من تنفس نکنی ، ای کاش اسمون بودم که وقتی به بالا نگاه میکنی جز من نبینی ، ای کاش خورشید بودم،اون منظره ها و اون کلمات بودم، که فقط من باشم که وارد چشمای تو میشم ، ای کاش در دنیا فقط من بودم که تو جز من هیچ کس دیگه ای رو نداشتی، ای کاش خاک بودم که همیشه رو من قدم برمیداشتی و
و ای کاش خدا بودم که تو بنده ام باشی
درباره این سایت